ŞEFKATİN İLAHİSİ…
“Şefkat” sınırları olan çerçevede belirli kişi
veya şeylere karşı bir duygu olarak gelişemez. Şefkat insana hastır.
İnsan olmanın en temel kriterlerinden ve insani duygulardan birisidir.
Merhamet gibi, sevgi gibi, saygı gibi, vicdan ve adil olmak gibi…
Şefkat duygusunun yapısında koruyuculuk ve kabullenme vardır. Şefkat
duygusu gelişkin insanların bütün insanlara, canlılara, hayvanlara
yaklaşımında insan olmanın olgunluğunu görür ve hissedersiniz. Şefkatli bir insanda “başkalaştırma ve ötekileştirme” gibi bir sakatlık mümkün değildir.
Şefkatli bir insanın yaklaşımında görülen en temel özellikler:
• Sevecen
• Değer veren
• Önemseyen
• Hoş gören
• Merhametli
• İletişimi devam ettiren
• Saygılı
• Olduğu gibi kabullenen
• Yargısızlık
• Adillik
• Koruyucu
• Geliştirici
• Öğretici
Ve elbette pek çok özellik daha eklenebilir. Şefkat kavramı bizde
korunması gereken acizleri, sakat ve hastaları çağrıştırmak üzere
programlanmaktadır. Lakin şefkatin sınırları olamaz. Şefkati sınırlamaya
başlayan birisinin yaşama ve yaşamdaki her şeye bakış açısı
farklılaşmaya ve ötekileştirmeye doğru itilir. Benim ve onların algısı
hiç şüphesiz ki, savunmacı egonun bir oyunudur.
İnsan şefkatini
evladına gösterdiği gibi tüm insanlara, hayvanlara ve canlılara da bu
şekilde davranış geliştirmelidir. Şefkat kişinin kendisini ve diğer her
canlı ve cansız varlıklara saygı ve sevgi geliştirmesinin de yolunu
açabilir.
Annenizin veya babanızın size nasıl dokunduğunu ve
okşadığını hatırlıyor musunuz? Onların size dokunuşundaki ipeksi
yumuşaklığın ve sıcaklığın hissettirdiği o ilahi senfoniyi bedeniniz
şimdi hatırlamaya başladığında hissettiğiniz huzur dolu rahatlamayı
sizde başkalarına aynı sıcaklık ve yumuşaklıkla hissettire bilir
misiniz, bilmiyorum. Bildiğimden emin olduğum şey şefkat insan olmanın
en güzel ölçüm kriterlerinden birisidir. Sımsıcak bir avuçta olduğunuzu
size kim hissettirir… Faruk Acarsoy
Mittwoch, 5. März 2014
Montag, 3. März 2014
Allerlei Ideen.... Her türlü fikirler
AMBER
Uykun
Uykumda dinlensin bir tanem
Aşk, acı, iş dinlensin...
Görünmeyen çarkları üstünde dönen gecede
Uyumuş amber gibi safsın bana sarılıp
Başka kimse düşlerimde uyumayacak aşkım
Gideceksin, birlikte gideceğiz zamanın suyunda...
Ayım, güneşim, ölümsüzüm
Karanlıkta, yanımda senden başka hiçbir kadın yolcuya yer yok
Ellerin açılmış bileklerin narin,
Amaçsız tatlı işaretler indi avuçlarından
İki gri kanat gibi yumuldu gözlerin
Örsün yazgılarını gece, rüzgar ve dünya
Ben senin içinde yalnızca beni götüren o suyun
Sensiz rüyandan başka hiçbir şey olamam ben
Pablo neruda
Auch in der Ferne
Auch in der Ferne zeigt sich alles reiner,Was in der Gegenwart uns nur verwirrt!
Vielleicht wirst du erkennen, welche Liebe
Dich überall umgab, und welchen Werth
Die Treue wahrer Freunde hat, und wie
Die weite Welt die Nächsten nicht ersetzt…
Gar freundliche Gesellschaft leistet uns
Ein ferner Freund, wenn wie ihn glücklich wissen.
Goethe
Abonnieren
Posts (Atom)